Czytelnia – lektury szkolne wyjaśnione tak, jak trzeba
Witaj w naszej czytelni – miejscu, gdzie lektury szkolne stają się prostsze i bardziej zrozumiałe. Znajdziesz tu opracowania książek obowiązkowych i uzupełniających: od krótkich streszczeń po najważniejsze wątki, bohaterów i informacje o autorze. Wiemy, że nie każda książka szkolna od razu wciąga. Dlatego stworzyliśmy tę sekcję z myślą o dzieciach i młodzieży, które chcą zrozumieć, o co chodzi w lekturze, bez przeskakiwania przez trudne słowa i zawiłe opisy. 📘 Interesuje Cię o krakowskich psach i kleparskich kotach streszczenie? U nas znajdziesz prosty, przystępny opis tej niezwykłej opowieści o zgodzie, współpracy i legendzie z dawnych czasów!
Naszym celem jest pokazać, że czytanie może być naprawdę fajne – nawet wtedy, gdy jest „na ocenę”. Wchodź śmiało, wybierz tytuł i zobacz, że to wcale nie musi być takie trudne!
świat dawnych legend i opowieści związanych z Krakowem

Uwaga: przedstawiona na banerze ilustracja została wygenerowana komputerowo wyłącznie w celach edukacyjnych i ma charakter artystycznej interpretacji.
BARBARA TYLICKA "O KRAKOWSKICH PSACH I KLEPARSKICH KOTACH"
Wstęp
„O krakowskich psach i kleparskich kotach” autorstwa Barbary Tylickiej to piękna i pełna uroku książka, która wprowadza czytelników w świat dawnych legend i opowieści związanych z Krakowem.
Przez historie o psach z Krakowa i kotach z Kleparza, autorka w przystępny sposób pokazuje:
– tradycje i wierzenia,
– kulturę miasta,
– wartości, które łączą ludzi i zwierzęta.
To połączenie baśni, legendy i historii, które jednocześnie uczy i bawi.
Krótko o autorze
Barbara Tylicka to polska pisarka, znawczyni literatury dziecięcej i autorka wielu książek oraz opracowań.
✍️ Jej twórczość:
– nawiązuje do polskich legend i tradycji,
– przybliża dzieciom historię i kulturę w prosty sposób,
– łączy fabułę z edukacją.
o krakowskich psach i kleparskich kotach streszczenie
„Jak psy i koty nauczyły się żyć w zgodzie”
Książka „O krakowskich psach i kleparskich kotach” opowiada historię opartą na starej miejskiej legendzie, która rozgrywa się w czasach, gdy Kraków i Kleparz były odrębnymi miejscowościami. Kraków był otoczony murami, a Brama Floriańska prowadziła do Kleparza – sąsiedniego miasteczka. Mieszkańcy obu miejsc często się sprzeczali, także o zwierzęta, przypisując sobie nawzajem cechy swoich psów i kotów.
Wbrew tym ludzkim sporom zwierzęta żyły jednak w zgodzie. Krakowskie psy i kleparskie koty bardzo się lubiły, potajemnie odwiedzały i przyjaźniły, choć musiały to robić ukradkiem, bo ludzie nie patrzyli na takie relacje przychylnie. Co ciekawe, w Kleparzu koty nie tylko żyły zgodnie z psami, ale nawet z myszami, polując tylko na szczury.
Z czasem krakowskie psy, które wcześniej podkradały jedzenie ze straganów, zostały ukarane przez przekupki – pozwolono im zjadać jedynie to, co spadnie na ziemię. Psy zgodziły się na taki warunek, ale poprosiły o pisemne potwierdzenie tego przywileju. Spisano więc dokument i opieczętowano go w ratuszu. Aby zachować go w bezpiecznym miejscu, psy postanowiły powierzyć pergamin kotom z Kleparza, bo uznały je za mistrzów w ukrywaniu cennych rzeczy. Kot Mruczek ukrył dokument na strychu burmistrza.
Przez całe stulecie psy przestrzegały umowy, a przekupki nagradzały je jedzeniem. Niestety, po upływie wielu lat, gdy jeden z psów – praprawnuk dawnego Brysia – chciał zjeść bułkę, która spadła na ziemię, przekupka mu tego zabroniła, mówiąc, że nigdy nie było takiego przywileju. Psy postanowiły więc odzyskać dokument i udowodnić swoją rację.
Kiedy koty odnalazły pergamin, okazało się, że z dokumentu pozostał jedynie skrawek – resztę zjadły myszy. Psy uznały, że koty nie dopilnowały ważnej sprawy i wpadły w złość. Rozzłoszczone ruszyły na Kleparz, oskarżając koty o niedbałość. Te próbowały się tłumaczyć, że to wina myszy, ale psy nie chciały słuchać.
Od tego wydarzenia skończyła się zgoda między psami a kotami. Według legendy to właśnie wtedy zaczęła się trwająca do dziś niechęć między tymi zwierzętami. Opowieść wyjaśnia także, dlaczego pies goni kota, kot mysz, a mysz ucieka przed kotem. Choć zdarzają się wyjątki i niektóre zwierzęta nadal potrafią się zaprzyjaźnić, to według legendy dawny konflikt między krakowskimi psami i kleparskimi kotami rozlał się po całym świecie i trwa do dziś.
krótkie streszczenie
Dawno temu Kraków i Kleparz były oddzielnymi miejscowościami. Choć ich mieszkańcy często się sprzeczali, krakowskie psy i kleparskie koty żyły ze sobą w przyjaźni i potajemnie się odwiedzały. Gdy krakowskie przekupki ukarały psy za podkradanie jedzenia, zawarto umowę – psy mogły jeść tylko to, co spadło na ziemię. Warunek zapisano na pergaminie, który psy powierzyły kotom do przechowania.
Po stu latach, gdy psy chciały udowodnić swoje prawo do jedzenia z ziemi, okazało się, że myszy zjadły dokument. Psy obwiniające koty za niedopilnowanie pergaminu zerwały z nimi przyjaźń, a od tego czasu trwa niechęć między psami i kotami. Legenda wyjaśnia, dlaczego pies goni kota, a kot mysz – wszystko zaczęło się od zapomnianego dokumentu i nieporozumienia między zwierzętami.
Jeśli chcesz, mogę przygotować też wersję jednozdaniową, dla dzieci, do czytania na lekcji lub w formie graficznej.
o krakowskich psach i kleparskich kotach streszczenie
📌 Plan wydarzeń
- Przedstawienie tła opowieści: Opis dawnych czasów, kiedy Kraków i Kleparz były oddzielnymi miastami, a ich mieszkańcy często się ze sobą spierali.
- Potajemna przyjaźń zwierząt: Mimo ludzkich kłótni, krakowskie psy i kleparskie koty potajemnie się przyjaźniły i odwiedzały.
- Ustanowienie przywileju: Krakowskie psy, które wcześniej podkradały jedzenie, zawierają umowę z przekupkami: mogą jeść tylko to, co spadnie na ziemię.
- Spisanie dokumentu: Na prośbę psów, pisarz ratuszowy spisuje ich przywilej na pergaminie i pieczętuje go.
- Narada psów: Psy pod Wawelem zastanawiają się, gdzie bezpiecznie ukryć cenny dokument.
- Powierzenie dokumentu kotom: Pies Bryś sugeruje, aby oddać pergamin na przechowanie sprytnym kotom z Kleparza.
- Ukrycie pergaminu: Kot Mruczek, po naradzie z innymi kotami, chowa dokument na strychu domu kleparskiego burmistrza.
- Upływ stu lat: Mija wiek, podczas którego psy przestrzegają umowy, a przekupki hojnie je karmią, choć przywilej zaczyna być zapominany przez ludzi.
- Incydent na targu: Praprawnuk Brysia próbuje podnieść bułkę, która spadła ze straganu, ale przekupka mu na to nie pozwala.
- Żądanie dowodu: Przekupka zaprzecza istnieniu umowy i żąda od psa pokazania dokumentu na dowód jego praw.
- Odnalezienie zniszczonego dokumentu: Psy proszą koty o zwrot pergaminu. Praprawnuk Mruczka odnajduje go na strychu, ale okazuje się, że został on prawie w całości zjedzony przez myszy.
- Wybuch konfliktu: Krakowskie psy wpadają w gniew, obwiniając koty o niedopilnowanie cennego dokumentu.
- Zakończenie zgody: Kłótnia o zniszczony pergamin kończy przyjaźń między psami i kotami, rozpoczynając ich legendarną wrogość.
- Wyjaśnienie odwiecznych relacji: Legenda tłumaczy, dlaczego od tamtej pory psy gonią koty, a koty polują na myszy (w ramach kary za zniszczenie dokumentu).
- Wspomnienie o dawnej przyjaźni: Opowieść kończy się refleksją, że mimo konfliktu, czasem zdarza się, że psy i koty zapominają o urazach i żyją w zgodzie.
o krakowskich psach i kleparskich kotach streszczenie - Problematyka i motywy literackie
🏰 1. Motyw legend i tradycji krakowskich
Opis: Książka zanurza nas w świat dawnych opowieści o Krakowie, podkreślając, że miasto to, jako ośrodek polskiej historii i kultury, jest „w Legendy szczególnie bogaty”. Legendy, przekazywane ustnie z pokolenia na pokolenie, dodają miastu splendoru i utrwalają wiedzę o nim.
Morał: Poznawanie historii i tradycji poprzez legendy buduje tożsamość i pogłębia wiedzę o miejscu, co jest cennym źródłem edukacji.
💬 „Kraków jako ośrodek polskiej historii i kultury, siedziba królów i pierwszego Uniwersytetu, jest w Legendy szczególnie bogaty. Legenda dodaje miastu splendoru, upowszechnia wiedzę o nim i utwierdza w pamięci pokoleń”.
🐾 2. Motyw zwierząt jako bohaterów
Opis: Psy z Krakowa i koty z Kleparza są głównymi postaciami opowieści, stanowiąc jej centrum. Ich losy, relacje i działania napędzają fabułę, ukazując zwierzęta jako istoty zdolne do przyjaźni, ale także do konfliktu.
Morał: Historia zwierzęcych bohaterów uczy o konsekwencjach podejmowanych decyzji, zwłaszcza tych dotyczących wierności danemu słowu i pilnowania powierzonych wartości.
💬 „ale psy i koty ale się wtedy jeszcze nie kłóciły ze sobą przeciwnie bardzo się lubiły Krakowskie psy biegały przez bramę wjazdową do kotów żeby się z nimi bawić a Kleparski koty robiły wycieczki do Krakowa żeby odwiedzić psy”.
🧩 3. Motyw współistnienia i wspólnoty
Opis: Początkowo, pomimo sporów między mieszkańcami Krakowa i Kleparza, psy i koty „bardzo się lubiły” i żyły w harmonii. Odwiedzały się nawzajem, tworząc nieoficjalną wspólnotę, co dowodziło możliwości spokojnego współżycia między różnymi grupami.
Morał: Opowieść ukazuje, że wzajemny szacunek i zdolność do przyjaźni mogą przezwyciężyć podziały, a różnorodność nie musi być przeszkodą w budowaniu zgodnej wspólnoty.
💬 „ale psy i koty ale się wtedy jeszcze nie kłóciły ze sobą przeciwnie bardzo się lubiły”.
⚔️ 4. Motyw genezy odwiecznej wrogości
Opis: Książka wyjaśnia pochodzenie i przyczynę trwałego antagonizmu między psami, kotami i myszami na całym świecie. Konflikt wybucha, gdy dokument psów, przechowywany przez koty, zostaje zniszczony przez myszy, prowadząc do „rozprawy” i zerwania wcześniejszej zgody. To nie jest humorystyczne przekomarzanie, lecz poważne zdarzenie, które kończy erę pokoju między zwierzętami.
Morał: Historia ta uczy o dalekosiężnych konsekwencjach niedotrzymania obietnic i o tym, jak jedno nieporozumienie lub zdrada mogą doprowadzić do długotrwałej wrogości między nawet zaprzyjaźnionymi stronami.
💬 „możecie sobie wyobrazić co się dzieje działo kiedy Krakowskie psy dowiedziały się o tym od wyjścia całą moją pognał na Kleparz na rozpadł rozprawę z kotami (…) no i odtąd skończyła się Zgoda teraz kot par Paryska i zmyka a nawet psa i Pies goni kota mysz pod kątem umyka bo wie że kot chcę ją ukarać wieść o tej przygodzie rozeszła się wszędzie i od początku między psami kotami i myszami na całym świecie jest wolne”.
🏫 5. Motyw historii i nauki przez opowieść
Opis: Opowieść pełni funkcję edukacyjną, przybliżając czytelnikowi zabytki, kulturę i historię Krakowa (np. Bramę Floriańską, Sukiennice, Kleparz) poprzez atrakcyjną formę legendy. Podkreśla rolę legend jako „mówionej literatury ludowej”.
Morał: Legendy i baśnie są cennym źródłem wiedzy, które w przystępny i angażujący sposób uczą o przeszłości, „utwierdzają w pamięci pokoleń” i pozwalają zrozumieć genezę pewnych zjawisk czy nazw.
💬 „mówiona literatura ludowa spisywana potem przez uczonych etnografów i ludowych twórców ciągle jest przedmiotem literackich opowiadania pisarzy poetów źródłem Legend i Basi Polsce wiekach średni z legend korzystali też pierwsi kronikarze dziejów dawnej Polski”.
o krakowskich psach i kleparskich kotach streszczenie
🧾 Podsumowanie
„O krakowskich psach i kleparskich kotach” Barbary Tylickiej to książka, która:
✅ uczy o historii Krakowa,
✅ pokazuje siłę wspólnoty i różnorodności,
✅ przedstawia zwierzęta jako bohaterów legend,
✅ zachęca do refleksji i rozmowy.
To ciepła, pełna humoru opowieść, idealna do pracy z dziećmi – zarówno jako lektura, jak i inspiracja do rozmów o wartościach, tradycjach i kulturze.
o krakowskich psach i kleparskich kotach –
– porozmawiajmy o ważnych sprawach
Tematy do rozmów z dziećmi po lekturze
- Czy zwierzęta mogą być bohaterami?
➤ Co psy i koty robiły w Krakowie i Kleparzu? Jakie miały zadania?
➤ Czy można uczyć się od zwierząt? Jakie mają cechy, które warto naśladować?
- Co to znaczy żyć w zgodzie mimo różnic?
➤ Czy trzeba być podobnym, żeby się dogadywać?
➤ Jak dzieci w klasie mogą się wspierać, nawet jeśli się różnią?
- Dlaczego warto znać legendy i opowieści o swoim mieście?
➤ Co legendy mówią nam o historii i tradycjach?
➤ Czy znacie legendy związane z Waszym miastem lub okolicą?
- Jak rozwiązywać konflikty w przyjaźni?
➤ Co zrobić, gdy ktoś się z kimś nie zgadza?
➤ Jak psy i koty poradziły sobie ze swoją rywalizacją?
o krakowskich psach i kleparskich kotach streszczenie
🎨 Zabawy plastyczne i kreatywne
🐶🐱 Maski psa i kota
Materiały: papier, gumki, kredki, nożyczki
Opis: Dzieci tworzą maski przedstawiające psa z Krakowa i kota z Kleparza, ozdabiają je według własnych pomysłów, a potem mogą odegrać krótką scenkę (np. przywitanie, zgoda, wspólna misja).
Cel: rozwój wyobraźni, odgrywanie emocji, budowanie empatii.
🏰 Kraków i Kleparz – makieta dwóch światów
Materiały: kartony, kolorowy papier, plastelina, klej, nożyczki
Opis: Dzieci tworzą dwa sąsiadujące światy – miasto psów (Kraków) i miasto kotów (Kleparz). Wspólnie planują, jak mogą wyglądać, jakie budynki mają i gdzie znajdują się miejsca wspólne (np. rynek, mury, most przyjaźni).
Cel: nauka współpracy i wyobrażenie wspólnego świata mimo różnic.
✏️ List psa do kota lub kota do psa
Opis: Dzieci piszą (lub rysują) krótki list – przeprosiny, zaproszenie do zabawy albo plan na wspólne działanie. Można je potem odczytać i zawiesić na tablicy.
Cel: rozwijanie empatii i umiejętności komunikowania emocji.
📜 Moja własna legenda o zwierzętach
Opis: Dzieci wymyślają i ilustrują własną krótką legendę o zwierzętach mieszkających w ich okolicy (np. „Legenda o wrocławskim jeżu i myszy z Nadodrza”).
Cel: kreatywne pisanie i nawiązanie do lokalnej tożsamości.