HISTORIA KLASA VII. DZIAŁ V WALKA O GRANICE PAŃSTWA POLSKIEGO CZ II

SPOŁECZEŃSTWO POLSKIE W LATACH 1918-1939

Struktura narodowościowa II Rzeczypospolitej

II Rzeczpospolita była państwem wielonarodowościowym.

Na ziemiach polskich najwięcej było:

– Polaków (ok. 70%).

Poza nimi kraj zamieszkiwała ludność:

– ukraińska (ok. 4,5 mln),

– żydowska (ok. 2,7 mln),

– białoruska (ok. 1 mln),

– niemiecka (ok. 0,7 mln)

i inne mniej liczne grupy narodowościowe.

Dlaczego struktura narodowościowa międzywojennej Polski nie pokrywała się w pełni ze strukturą wyznaniową?

Polska w dwudziestoleciu międzywojennym była krajem wielowyznaniowym.

Znaczną grupę stanowili Żydzi, którzy porzucili wyznanie mojżeszowe i stali się katolikami lub ewangelikami.

Jaka była polityka polskich władz państwowych wobec mniejszości narodowych?

Przedstawiciele mniejszości narodowych miały zagwarantowaną ochronę swoich praw dzięki tzw. „małemu traktatowi wersalskiemu”.

Jednak Polscy politycy (głównie endecja) ograniczali prawa polityczne, gospodarcze, społeczne i narodowościowe Ukraińców i Białorusinów, ponieważ uważali, że da się ich spolonizować.

Również między ludnością polską i żydowską występowały napięcia. Polskie środowiska prawicowe chciało skłonić jak największą liczbę Żydów do emigracji, a wielu z nich czuło się Polakami. Często okazywano niechęć i wrogość wobec Żydów (antysemityzm) np. ograniczeniu Żydom wstępu na niektóre kierunki studiów.

CZYM BYŁ OUN?

Organizacja Ukraińskich Nacjonalistów (skrót OUN), która prowadziła działalność terrorystyczną przeciwko Polsce. Celem organizacji była zbrojna walka o państwo ukraińskie. Jednym z działaczy OUN był Stepan Bandera. Znakiem OUN było przekształcone godło Ukrainy, w którym zamiast berła był umieszczony miecz.

CZYM BYŁO UNDO?

Ukraińskie Zjednoczenie Narodowo-Demokratyczne (skrót UNDO) było największą ukraińską partią polityczną wrogo nastawioną do Polski. Celem było odbudowanie niepodległej Ukrainy. Z czasem partia zgodziła się do utworzenia niepodległego regionu ukraińskiego mieszczącego się w granicach II RP.

PRZEMIANY GOSPODARCZE W POLSCE

Jednym z najważniejszych zadań, przed którym stanęła II Rzeczpospolita, było scalenie ziem polskich po zaborach.

Jakie były skutki rozbiorów?

– w granicach Rzeczypospolitej, znalazły się tereny, które wcześniej były pod zaborami trzech różnych państw. W każdym z nich obowiązywała inna waluta (w zaborze rosyjskim obowiązywały ruble, w austriackim – korony, w pruskim zaś – marki niemieckie);

– pod zaborami były też inne systemy prawne i administracyjne;

– brak był jednolitej sieci kolejowej i drogowej np. w zaborze rosyjskim trakcja kolejowa miała szersze tory niż na terenach innych zaborów;

– istniały też niejednolite przepisy drogowe np. w zaborze austriackim obowiązywał ruch lewostronny;

– wojna pochłonęła 30% polskiego majątku.

 Jak wyglądały pierwsze lata niepodległości?

– wprowadzono jedną walutę – markę polską;

– odrodziło się rolnictwo (Polska w czołówce producentów zbóż w Europie);

– rozwijał się przemysł m.in. zbrojeniowy i włókienniczy;

– rozwijały się okręgi przemysłowe w Warszawie, Łodzi i Zagłębia Dąbrowskiego;

– kraj ponosił olbrzymie wydatki spowodowane walką o przetrwanie;

– dziurę budżetową uzupełniano pożyczkami międzynarodowymi;

– kraje niechętnie chciały pomóc finansowo, ponieważ obawiano się, że kraj upadnie;

– zaczęto drukować i wprowadzać na rynek duże ilości pieniędzy, co wywołało inflację;

– z czasem inflacja przerodziła się w hiperinflację (ceny rosły w szybkim tempie, nie opłacalny był eksport).

KIM BYŁ WŁADYSŁAW GRABSKI I JAKIE REFORMY WPROWADZIŁ?

Władysław Grabski – był wówczas premierem i ministrem skarbu, doprowadził do zahamował inflacji i wprowadzenia reformy walutowej

Reformy:

– przyspieszył ściąganie podatków;

– wprowadził duże oszczędności w administracji państwowej;

– ustabilizował kurs marki polskiej względem dolara;

– utworzył Bank Polski;

– markę polską zastąpił złoty polski.

JAK ROZWIJAŁO SIĘ NOWOCZESNE MIASTO GDYNIA?

Eugeniusz Kwiatkowski – minister przemysłu i handlu, przyczynił się do rozwoju miasta Gdyni.

Na mocy traktatu wersalskiego, Polska miała 140 km granicy morskiej, ale na całym wybrzeżu nie było ani jednego portu, do którego mogłyby wpływać duże statki. Postanowiono więc, że zostanie wybudowany port w Gdyni.

Powstały porty: towarowy, rybacki i pasażerski. Zbudowano też stocznię.

Wokół portów zaczęło rozwijać się nowoczesne miasto.

Gdynia stała się bazą Polskiej Marynarki Wojennej i marynarki handlowej.

Miasto nie miało jednak połączenia z resztą kraju. Ważne było połączenie Gdyni ze Śląskiem, gdzie działały kopalnie.

Zbudowano więc kolejowe połączenie we współpracy z kapitałem francuskim tzw. magistralę węglową. (uzależniło to polską gospodarkę od eksportu węgla tylko do Niemiec).

Wojna celna z Niemcami

Niemcy zdawały sobie sprawę z tego, że Polska jest uzależniona z niemieckiego rynku zbytu i wprowadziła cło na polski węgiel. W odpowiedzi Polacy podnieśli cło na niemieckie towary. W ten sposób rozpętała się wojna cela, która spowodowała ograniczenie w handlu między obydwoma państwami.

Wielki kryzys gospodarczy

Na całym świecie rozpoczął się kryzys gospodarczy, który dotknął również Polskę. Przedsiębiorstwa zaczęły ograniczać produkcję i zatrudnienie. Część przedsiębiorstw zlikwidowano. Wzrosło bezrobocie. Najgorzej było z rolnictwem, gdzie chłopi zaczęli obniżać ceny swoich produktów i zadłużali się. Doprowadziło to do głodu w małych gospodarstwach rolnych.

Co zrobił rząd?

– ograniczył wydatki państwowe (kultura, oświata);

– zmniejszył pensję urzędników państwowych;

– obniżył ceny i podatki;

– umorzył zaległe podatki;

– zlikwidował zadłużenie rolników;

– zorganizował roboty publiczne opłacane z Funduszu Pracy;

– wykupił udziały od bankrutujących przedsiębiorstw.

Kryzys udało się opanować dopiero ok. 1935 roku.

 Centralny Okręg Przemysłowy (COP)

To jedno z największych osiągnięć gospodarczych II Rzeczypospolitej. Budowa COP zaplanowano w miejscu dalekiego od granic kraju i zagrożeń militarnych, zamieszkanych przez wielu bezrobotnych. Powstały zakłady przemysłu zbrojeniowego, elektrownia, zakłady przemysłu metalowego, fabryki lotnicze, fabryki chemiczne. Jedną z najnowocześniejszych fabryk chemicznych w Europie była Państwowa Fabryka Związków Azotowych w Mościcach pod Tarnowem.

Polska była podzielona na Polskę A (lepiej rozwinięta gospodarczo; obejmowała województwa zachodnie i północno-zachodnie) i Polskę B (słabo rozwinięta; obejmowała województwa wschodnie i południowe)

 Etapy rozwoju gospodarczego polskiej gospodarki w dwudziestoleciu międzywojennym:

– dla ujednolicenia waluty, wprowadzono markę polską;

– do systemu gospodarczego został włączony Górny Śląsk z kopalniami i przemysłem ciężkim;

– drukowanie i wprowadzenie dużej ilości pieniądza wywołało inflację, a później hiperinflację;

– Władysław Grabski wprowadził reformy rządu m.in. utworzył Bank Polski, zastąpił markę polską – złotym polskim, wprowadził oszczędności w administracji państwowej;

– wybudowano nowoczesny port w Gdyni;

– stworzono połączenie kolejowe między Gdynią a Śląskiem, skąd przywożono węgiel eksportowany później za granicę; we współpracy z kapitałem francuskim zbudowano tzw. magistralę węglową.

– wojna celna między Polską a Niemcami (jedna i druga strona podnosiły cło na towary)

– kryzys gospodarczy, szczególnie dotkliwy dla rolników;

– pomoc rządu dla bankrutujących przedsiębiorstw, zorganizowanie robót publicznych opłacanych z powołanego Funduszu Pracy;

– opanowanie kryzysu gospodarczego;

– Budowa Centralnego Okręgu Przemysłowego.

 Jaki wpływ na gospodarkę polską miały sytuacja gospodarcza i wydarzenia polityczne na świecie?

Polityka prowadzona w trzech zaborach, która opierała się na uzyskaniu jak największych korzyści z posiadanych ziem, doprowadziła do zastoju gospodarki.

Rozbicie społeczeństwa po odzyskaniu niepodległości utrudniało odbudowę kraju i powrót do normalnego funkcjonowania. Działania wojenne prowadzone na ziemiach polskich doprowadziły do ogromnych strat.

Kryzys gospodarczy, który na całym świecie był bardzo odczuwalny dla Polski, która była krajem rolniczym i mało uprzemysłowionym oraz uzależnionym od partnerów zagranicznych. Państwa domagały się wcześniejszych spłat wyłożonych kapitałów i wycofywały swoje udziały. W efekcie wiele przedsiębiorstw zostało zlikwidowanych.

 Znaczenie Centralnego Okręgu Przemysłowego dla rozwoju ziem polskich

COP powstało na terenach zamieszkiwanych przez osoby bezrobotne. Budowa zakładów i fabryk dała pracę wielu ludziom i poprawiło ich sytuację materialną. Oprócz tego, że w Polsce zaczęto produkować różnego rodzaju produkty, ludzie mogli je kupować i inwestować w rozwój miejsc w których żyją.

DOROBEK KULTURALNY I NAUKOWY POLSKIEGO DWUDZIESTOLECIA

Oświata w dwudziestoleciu międzywojennym – walka z analfabetyzmem

Okazało się, że po odzyskaniu niepodległości przez Polskę, w kraju żyje sporo analfabetów, czyli ludzi nie umiejących czytać i pisać. W związku z tym rząd wydał dekret o obowiązku szkolnym dzieci w wieku 7-14 lat, które miały uczęszczać do szkoły powszechnej sponsorowanej przez państwo.

Ustrój szkolny uporządkował Janusz Jędrzejewicz wprowadzając reformy (tzw. reformy jędrzejewiczowskie).

Jakie to były zmiany:

– 7-letnia szkoła powszechna (z tym, że klasa 7 była dla uczniów, którzy nie chcieli kontynuować nauki)

– po ukończeniu 6 klas szkoły powszechnej uczeń mógł zdawać egzaminy do 4-letniego gimnazjum

– po ukończeniu gimnazjum i zdaniu małej matury można było dalej uczyć się w dwuletnim liceum, które kończyła pełna matura.

 Mężczyźni kierowani do wojska, którzy nie umieli pisać również byli kierowani na kurs pisania i czytania.

Najwyższymi uczelniami były:

– Uniwersytet Jagielloński;

– Uniwersytet im. Stefana Batorego w Wilnie;

– Uniwersytet im. Jana Kazimierza we Lwowie;

– Uniwersytet Warszawski;

– Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu.

NAUKA W DWUDZIESTOLECIU MIĘDZYWOJENNYM

Polscy uczeni dwudziestolecia międzywojennego i dziedziny, w których zasłynęli

Tadeusz Kotarbiński – myśliciel, działał w szkole filozoficznej lwowsko-warszawskiej

Władysław Tatarkiewicz – myśliciel, działał w szkole filozoficznej lwowsko-warszawskiej

Wacław Sierpiński, Stefan Banach, Hugo Steinhaus – twórcy szkół matematycznych

Maria Skłodowska-Curie – polska badaczka w dziedzinie chemii; pomysłodawczyni utworzenia Instytutu Radowego

Rudolf Weigl – biolog i lekarz; stworzył skuteczną szczepionkę przeciwko durowi brzusznemu (tyfusowi)

Ludwik Hirszfeld – lekarz mikrobiologii; opracował badania nad ustalaniem grup krwi i nad konfliktem serologicznym

Technika

Pomimo, że Polska była krajem opóźnionym technologicznie i gospodarczo, udało się odnieść sukcesy np. zbudowanie parowozu Pm36 zwanego Piękną Heleną, wyroby polskiego przemysłu lotniczego – samoloty serii RWD, myśliwce PZL P-11 i bombowce PZL 37 „Łoś”.

Marian Rejewski, Jerzy Różycki, Henryk Zygalski – matematycy, którzy złamali szyfr wojskowy – niemiecką Enigmę. Dzięki kryptologom udało się wybudować kopię maszyny szyfrującej, dzięki której stało się możliwe odczytywanie niemieckich tajnych wiadomości.

Literatura i sztuka

Władysław Reymont – pisarz XX-lecia międzywojennego; otrzymał nagrodę Nobla za powieść „Chłopi”

Stefan Żeromski – pisarz XX-lecia międzywojennego

Maria Dąbrowska, Zofia Nałkowska – uznane pisarki dwudziestolecia międzywojennego

Julian Tuwim, Kazimierz Wierzyński, Jan Lechoń, Jarosław Iwaszkiewicz, Antoni Słonimski – poeci należący do grupy poetyckiej Skamander. W dwudziestoleciu międzywojennym ukazywało się czasopismo również o nazwie „Skamander”.

Stefan Jaracz – kierował Teatrem Ateneum w Warszawie

Leon Schiller – autor scenariuszy teatralnych m.in. Dziadów Adama Mickiewicza

Ester Rachel Kamińska – twórca i aktorka w Teatrze Żydowskim

Najwybitniejsi malarze okresu międzywojennego: Tadeusz Makowski, Jan Cybis, Józef Czapski, Stanisław Ignacy Witkiewicz

Najwybitniejsi rzeźbiarze okresu międzywojennego: Xawery Dunikowski, Wacław Paderewski

Najwybitniejsi muzycy okresu międzywojennego: Ignacy Jan Paderewski, Karol Szymanowski

Formy kultury masowej w Polsce lat 20. I 30.

– Kino (w 1939 roku istniało 800 sal kinowych) wyświetlano głównie komedie i melodramaty;

– kabaret (motywy związane z polityką);

– radio (nadawano regularne programy radiowe);

– czytanie prasy.

 Wiele sukcesów w tym okresie odnieśli polscy sportowcy, odnoszący sukcesy międzynarodowe (w Amsterdamie, Los Angeles) w dyscyplinach takich jak: kolarstwo, skoki narciarskie, dyscyplinach lotniczych (konstrukcje samolotu RWD 6) i baloniarstwie.

POLSKA POLITYKA ZAGRANICZNA W LATACH 1918-1939

Relacje Polski z sąsiadami na początku lat 20 XX wieku.

Najgroźniejszymi sąsiadami dla Polski była Rosja i Niemcy. Sowieckie oddziały dywersyjne próbowały w polskiej części Białorusi i Ukrainy wzniecić niepokój. Z tego powodu Polska potrzebowała sojuszników politycznych i militarnych. Rzeczpospolita zawarła więc sojusz z Francją, który był głównie skierowany przeciwko Niemcom. Natomiast drugi sojusz przeciwko Rosji sowieckiej Rzeczpospolita zawarła z Rumunią, która też sią obawiała ataku ze strony Rosji.

Innym państwem przychylnym dla Polski była Łotwa.

Z Czechosłowacją Polska miała konflikt o Zaolzie a z Litwą – o Wileńszczyznę.

Polityka marszałka Józefa Piłsudskiego

Piłsudski uważał, że dla bezpieczeństwa Polski należy poprawić relacje z największymi wrogami czyli Niemcami i Rosją sowiecką zachowując dystans polityczny.

Taka polityka z zachowaniem równowagi w relacjach z oba sąsiadami nazwano polityką nowego kursu.

Sytuacja międzynarodowa Polski w 1938 i 1939 roku

– zakończenie konfliktu z Litwą (marzec 1938)

– po konferencji w Monachium Polska wysunęła pretensje terytorialne i zażądała Zaolzia, Spiszu i Orawy. W październiku i grudniu 1938 roku polskie oddziały zajęły te tereny

– Polska podpisała z Niemcami deklarację o niestosowaniu przemocy na 10 lat, natomiast Niemcy zaproponowały przedłużenie tej deklaracji nawet o 25 lat w zamian za oddanie Gdańska oraz przeprowadzenia połączenia kolejowego i autostrady pomiędzy Prusami Wschodnimi a Niemcami, które miało być poza kontrola polską.

– Polska odrzuciła propozycję i była gotowa walczyć przeciwko Hitlerowi

– Francja i Wielka Brytania zagwarantowały zbrojną pomoc Polsce (marzec 1939) na wypadek agresji

– Pakt Ribbentrop-Mołotow (trzy dni przed atakiem na Polskę – Hitler wyznaczył datę) Hitler był w stanie zaoferować pakt Stalinowi w zamian za to, że nie stanie w obronie Polski. Pakt dzielił Europę Środkowo-wschodnią na strefy wpływów: niemiecką i sowiecką.