JĘZYK POLSKI KLASA VII MOWA NIEZALEŻNA I ZALEŻNA
MOWA ZALEŻNA
Zwana też mową niewłaściwą, to sposób opowiadania cudzych wypowiedzi lub myśli w naszym własnym tekście. Można powiedzieć, że to jakby pisanie w cudzysłowach.
Kiedy używamy mowy zależnej, musimy pamiętać o kilku rzeczach:
– Wszystkie cudze wypowiedzi lub myśli powinny być zamknięte w cudzysłowach. Na przykład: „Będę tam z tobą” – powiedziała Anna.
– Czasami musimy też zmienić zaimek osobowy. Na przykład, jeśli podmiot męski mówi „Idę do sklepu”, w mowie zależnej będzie brzmiało to tak: On powiedział, że idzie do sklepu.
– Często trzeba też wprowadzić pewne zmiany w czasie. Na przykład, jeśli ktoś powiedział „Siedziałem na lekcji”, w mowie zależnej zmienimy to na: „On powiedział, że siedział na lekcji”.
Mowa zależna jest bardzo użyteczna, gdy chcemy opowiedzieć o czyjejś wypowiedzi czy myśli. Pamiętaj jednak, żeby dokładnie przeczytać to, co ktoś powiedział, żeby nie przekręcić jego słów!
MOWA NIEZALEŻNA
Mowa niezależna to sposób przekazywania wypowiedzi lub myśli, w którym przedstawiamy je bezpośrednio, bez modyfikacji czy zmian zachodzących w mowie zależnej.
Oto kilka zasad dotyczących mowy niezależnej:
– Nie używamy cudzysłowów.
– Wypowiedzi lub myśli innych osób są zapisane wprost.
– Nie dokonujemy żadnych zmian w czasie ani osobie w zdaniach. Wszystko zostaje tak, jak zostało powiedziane.
– Wypowiedzi lub myśli innych osób są oddzielone od naszego tekstu poprzez znaki interpunkcyjne, na przykład przecinek lub dwukropek, a także wielką literą na początku zdania.
– Jeżeli mówimy sami do siebie lub sami o sobie, również używamy mowy niezależnej.
Przykład mowy niezależnej: Anna powiedziała: „Będę tam z tobą.” W mowie niezależnej powinniśmy to zapisać tak: Anna powiedziała, że będzie tam z nami.
Mowa niezależna jest często stosowana w dialogach w książkach, wypowiedziach na scenie teatralnej czy w filmach. Jest to sposób na zachowanie oryginalnych słów i emocji wyrażanych przez bohaterów.
