Przyczyną występowania stref klimatycznych oraz stref krajobrazowych jest zróżnicowanie oświetlenia Ziemi.

Wyróżniamy pięć stref oświetlenia Ziemi:

– strefa międzyzwrotnikowa;

– dwie strefy umiarkowane (strefa umiarkowana północna i strefa umiarkowana południowa);

– dwie strefy podbiegunowe (strefa podbiegunowa północna i strefa podbiegunowa południowa).

Strefy podbiegunowe

– Rozciągają się od kół podbiegunowych do biegunów.

– Wysokość górowania Słońca jest bardzo mała, największa na kołach podbiegunowych.

– Do tych obszarów dociera najmniejsza ilość energii słonecznej na Ziemi.

– Występuje tam dzień polarny i noc polarna, które trwają tylko 24 godziny. Im bliżej biegunów tym dzień i noc polarna stają się dłuższe.

Na samych biegunach trwają one na przemian po pół roku.

Strefy umiarkowane

– Rozciągają się od Zwrotnika Raka do koła podbiegunowego północnego oraz od Zwrotnika Koziorożca do koła podbiegunowego południowego.

– Wysokość górowania Słońca jest zróżnicowana i zależy od szerokości geograficznej oraz pory roku.

– Zmniejsza się ona w kierunku od zwrotników do kół podbiegunowych.

– Na półkuli północnej latem wysokość górowania Słońca jest większa niż zimą.

– Dni są długie latem, a krótkie zimą.

Strefa międzyzwrotnikowa

– Rozciąga się między Zwrotnikiem Raka, a Zwrotnikiem Koziorożca.

– Wysokość górowania Słońca w ciągu roku waha się pomiędzy 90 stopni do trochę ponad 43 stopnie.

– Promienie słoneczne padają pod kątem prostym. Ta strefa otrzymuje najwięcej energii słonecznej.

– Najkrótszy dzień trwa ok. 10,5 godziny, a najdłuższy ok. 13,5 godziny.