ADAM MICKIEWICZ

„REDUTA ORDONA”

Wstęp

„Reduta Ordona” Adama Mickiewicza to wiersz oparty na wydarzeniach z powstania listopadowego, które miały miejsce w 1831 roku. Utwór ten jest jednym z najbardziej znanych przykładów literatury patriotycznej, ukazującym heroizm i poświęcenie Polaków w walce o wolność. Mickiewicz, choć sam nie uczestniczył w walkach, poprzez swoją twórczość oddał hołd tym, którzy zginęli za ojczyznę. „Reduta Ordona” to dramatyczny obraz walki, w którym męstwo i ofiara jednostki stają się symbolem narodowego zrywu przeciwko ciemiężcy.

Autor książki

Adam Mickiewicz (1798-1855) to jeden z najwybitniejszych poetów polskich, główny przedstawiciel romantyzmu. Jego twórczość, pełna głębokiego patriotyzmu i miłości do ojczyzny, odegrała ogromną rolę w kształtowaniu polskiej świadomości narodowej. Wiersze takie jak „Reduta Ordona” czy epopeja „Pan Tadeusz” są nie tylko literackimi arcydziełami, ale także świadectwami walki Polaków o niepodległość.

Zestawienie postaci

Ordon – główny bohater wiersza, młody oficer artylerii, który dowodził obroną reduty. Jego heroiczne poświęcenie staje się symbolem walki o wolność i niezłomności wobec przeważających sił wroga.
Narrator – osoba opowiadająca o wydarzeniach, najprawdopodobniej sam Mickiewicz, który wprowadza czytelnika w dramatyczne realia bitwy i ukazuje bohaterstwo Ordona.
Rosyjscy żołnierze – wrogowie, którzy szturmują polską redutę. Ich liczebna przewaga podkreśla dramatyzm sytuacji i heroizm obrońców.
Polscy żołnierze – obrońcy reduty, którzy walczą z wielką determinacją, mimo że zdają sobie sprawę z nieuchronności porażki.

Motywy literackie

1. Motyw patriotyzmu
Patriotyzm jest centralnym motywem „Reduty Ordona”. Bohaterowie utworu, na czele z Ordonem, walczą do ostatniego tchu, gotowi oddać życie za ojczyznę. Wiersz ukazuje ich niezłomną postawę i gotowość do największego poświęcenia w obronie wolności.

Cytat:

„Nam strzelać nie kazano – wstąpiłem na działo i spojrzałem na pole; dwieście armat grzmiało.” (Narrator)

2. Motyw walki i bohaterstwa
Walka i bohaterstwo są kluczowymi elementami wiersza. Obrońcy reduty, mimo przeważających sił wroga, nie poddają się i stawiają opór do samego końca. Ordon, widząc, że nie ma już szans na zwycięstwo, decyduje się na dramatyczny akt wysadzenia reduty, aby nie oddać jej wrogowi.

Cytat:

„I sam grób swój wysadził.” (Narrator)

3. Motyw ofiary
Ofiara, jaką ponoszą obrońcy reduty, jest ogromna. Ordon i jego towarzysze oddają swoje życie, aby walczyć za wolność ojczyzny. Wiersz podkreśla, że ich śmierć nie jest daremna, lecz staje się symbolem heroizmu i nieugiętości.

Cytat:

„Spojrzałem na redutę, wały, bramy – pęka, ogień – już wkoło czerwony.” (Narrator)

4. Motyw śmierci i zniszczenia
Śmierć i zniszczenie są nieodłącznymi elementami wiersza. Obraz reduty, która zostaje zniszczona, a jej obrońcy giną, ukazuje okrucieństwo wojny i nieuchronność śmierci w walce o wolność.

Cytat:

„Już ledwo dyszę – ledwo widzę! Za mną tłum, przedemną gruz, i wały dymią, już się wali reduta!” (Narrator)

Krótkie opracowanie treści lektury

„Reduta Ordona” to wiersz, który opisuje dramatyczną obronę jednej z warszawskich redut podczas powstania listopadowego. Narrator wprowadza czytelnika w atmosferę bitwy, ukazując ogromną przewagę liczebną wrogów oraz bohaterstwo polskich obrońców. Ordon, młody oficer dowodzący obroną, widząc, że reduta nie ma szans na utrzymanie się, decyduje się na wysadzenie jej, aby nie oddać jej wrogowi. Jego heroiczny czyn staje się symbolem poświęcenia i walki za ojczyznę. Wiersz kończy się refleksją nad losem Polski, która mimo przegranej bitwy, nie przestaje walczyć o swoją niepodległość.

Problematyka

Patriotyzm i poświęcenie – „Reduta Ordona” ukazuje niezwykły patriotyzm i poświęcenie polskich żołnierzy, którzy walczą do ostatniej chwili, gotowi oddać życie za wolność ojczyzny.
Bohaterstwo jednostki – Wiersz przedstawia bohaterstwo Ordona, który w obliczu nieuchronnej porażki decyduje się na dramatyczny akt samounicestwienia, aby nie oddać reduty w ręce wroga.
Okropności wojny – Utwór ukazuje okrucieństwo wojny, zniszczenie i śmierć, które są nieodłącznymi elementami walki o niepodległość.
Moralne zwycięstwo w obliczu porażki – Mimo że reduta zostaje zniszczona, a jej obrońcy giną, ich poświęcenie staje się moralnym zwycięstwem, które inspiruje kolejne pokolenia do walki o wolność.

PRZYKŁADOWE PYTANIA SPRAWDZAJĄCE WIEDZĘ ORAZ Odpowiedzi z cytatami

Dlaczego Ordon zdecydował się wysadzić redutę?
Ordon zdecydował się wysadzić redutę, aby nie oddać jej wrogowi. Widząc, że dalsza obrona jest niemożliwa, wolał zniszczyć ją, niż pozwolić, aby została zdobyta przez Rosjan.

Cytat:

„I sam grób swój wysadził.” (Narrator)

Jakie były reakcje narratora na wydarzenia związane z obroną reduty?
Narrator jest głęboko poruszony wydarzeniami związanymi z obroną reduty. Opisuje dramatyczną walkę i heroiczne poświęcenie Ordona, podkreślając tragizm sytuacji oraz ogromne straty, jakie ponieśli obrońcy.

Cytat:

„Spojrzałem na pole; dwieście armat grzmiało, armaty sprężone stały.” (Narrator)

Jakie znaczenie miała reduta w kontekście powstania listopadowego?
Reduta była symbolem oporu i determinacji Polaków w walce o niepodległość. Jej obrona, mimo ostatecznego zniszczenia, stała się przykładem heroizmu i poświęcenia, które miały inspirować innych do dalszej walki.

Cytat:

„Tam kula, gdzie strzelił Ordon – to pękł, to już nie ma reduty.” (Narrator)

Jakie przesłanie niesie „Reduta Ordona” dla czytelników?
„Reduta Ordona” przypomina, że walka o wolność ojczyzny wymaga ogromnego poświęcenia i odwagi. Wiersz ukazuje, że nawet w obliczu przegranej bitwy, moralne zwycięstwo jest możliwe, jeśli jest oparte na miłości do ojczyzny i gotowości do oddania za nią życia.

Cytat:

„Tak! On ją wysadził! Taka już była ordynacja Ordona.” (Narrator)

Podsumowanie

„Reduta Ordona” Adama Mickiewicza to wstrząsający obraz walki o niepodległość, który pokazuje, jak wielką cenę gotowi byli zapłacić Polacy za wolność. Wiersz jest nie tylko literackim arcydziełem, ale także hołdem dla tych, którzy zginęli w walce za ojczyznę. Przypomina o wartości patriotyzmu, odwagi i poświęcenia, które są niezbędne, by bronić tego, co najważniejsze – wolności i honoru narodu. Mickiewicz, poprzez postać Ordona, ukazuje, że nawet w obliczu przeważających sił wroga, duch walki i niezłomności Polaków nie gaśnie, a ich ofiara staje się inspiracją dla kolejnych pokoleń.