Język polski to nie tylko słowa, ale także zasady, które pomagają nam jasno i poprawnie się komunikować. Na tych stronach znajdziesz materiały wyjaśniające kluczowe zagadnienia gramatyczne w prosty i przystępny sposób. Dzięki ćwiczeniom i przykładom nauka staje się łatwiejsza, a zdobyta wiedza pomaga w lepszym rozumieniu i tworzeniu poprawnych wypowiedzi. Odkrywaj zasady języka polskiego i rozwijaj swoje umiejętności krok po kroku!
Rzeczownik odpowiada na pytania: kto? co? – np. tata, Maciek, kot, okno
Określa:
Rzeczownik jest odmienną częścią mowy. Odmienia się przez przypadki, liczby
Rzeczownik może występować:
Rzeczownik odmienia się przez przypadki. Odmiana polega na tym, że zmienia się końcówka rzeczownika i pytanie, na które od odpowiada. W języku polskim jest siedem przypadków a każdy z nich ma swoje pytania.
PRZYPADEK | PYTANIE | PRZYKŁAD – liczba pojedyncza | PRZYKŁAD – liczba mnoga |
Mianownik | Kto? Co? | poduszka, pies, | poduszki, psy |
Dopełniacz | Kogo? Czego? (nie ma) | poduszki, psa | poduszek, psów |
Celownik | Komu? Czemu? (się przyglądam) | poduszce, psu | poduszkom, psom |
Biernik | Kogo? Co? (Widzę) | poduszkę, psa | poduszki, psy |
Narzędnik | Z kim? Z czym? (Idę) | poduszką, psem | poduszkami, psami |
Miejscownik | O kim? O czym? (mówię) | poduszce, psie | poduszkach, psach |
Wołacz | O! | poduszka, pies | poduszki, psy |
PRZYKŁAD:
rodzaj męski (r.m.) – (ten) brat, dom
rodzaj żeński (r.ż.) – (ta) dziewczynka, burza
rodzaj nijaki (r.n.) – (to) dziecko, szczęście
Rzeczowniki dzielimy na: pospolite (np. przedmioty, miejsca, uczucia,) własne np. imiona, nazwiska, miasta, rzeki, itp.
istotę żyjącą – zwierzę (imię psa, kota, papugi) np.: Azor, Mruczek, Zaza
obiekt geograficzny – nazwy mórz np.: Morze Bałtyckie, Morze Jońskie,
rzek (np.: Odra, Wisła); jezior (np.: Śniardwe, Mamry); gór (np.: Tatry, Rysy, Kasprowy Wierch)
przedmiot martwy (np.: hotel – Marriott)
Rzeczowniki własne piszemy wielką literą, a rzeczowniki pospolite małą literą.
Rzeczownik odmieniany przez przypadki ma dwie części: temat i końcówkę.
Temat to stała dla każdego rzeczownika część wyrazu, która w odmianie się nie zmienia, np. w odmianie rzeczownika Agnieszka tematem jest Agniesz:
PRZYPADEK | PYTANIE | TEMAT | KOŃCÓWKA |
Mianownik | Kto? Co? | Agniesz-ka | ka |
Dopełniacz | Kogo? Czego? (nie ma) | Agniesz-ki | ki |
Celownik | Komu? Czemu? (się przyglądam) | Agniesz-ce | ce |
Biernik | Kogo? Co? (Widzę) | Agniesz-kę | kę |
Narzędnik | Z kim? Z czym? (Idę) | Agniesz-ką | ką |
Miejscownik | O kim? O czym? (mówię) | Agniesz-ce | ce |
Wołacz | O! | Agniesz-ka | ka |
Końcówka to zmieniająca się podczas odmiany część wyrazu, np. w odmianie rzeczownika Agnieszka końcówki są następujące:
Mianownik | Agniesz-ka |
Dopełniacz | Agniesz-ki |
Celownik | Agniesz-ce |
Biernik | Agniesz-kę |
Narzędnik | Agniesz-ką |
Miejscownik | Agniesz-ce |
Wołacz | Agniesz-ka |
W odmianie rzeczownika Andrzej, brak końcówki w Mianowniku liczby pojedynczej
ø – brak końcówki zaznacza się przekreślonym kółkiem.
Mianownik | Andrzej-ø |
Dopełniacz | Andrzej -a |
Celownik | Andrzej -owi |
Biernik | Andrzej -a |
Narzędnik | Andrzej -em |
Miejscownik | Andrzej -u |
Wołacz | Andrzej -u |
Oboczność to wymiana głosek przy odmianie rzeczownika przez przypadki.
Tematy oboczne to postać tematu, w których zachodzi wymiana głosek.
Najczęstsze oboczności w tematach rzeczowników to wymiana:
r : rz np.: mur – murze,
ó : o np.: rój – roje,
ch : sz np.: mucha – muszka,
ą : ę np.: ząb – zęba,
k : c np.: kartka – kartce,
lub wymiana twardej głoski na miękką
g : gi np.: noga – nogi,
t : ci np.: chata – chacie.
Rzeczowniki o odmianie nieregularnej mają inne formy w liczbie pojedynczej, a inne w mnogiej.
PRZYPADEK | PYTANIE | LICZBA POJEDYNCZA | LICZBA MNOGA |
Mianownik | Kto? Co? | rok | lata |
Dopełniacz | Kogo? Czego? | roku | lat |
Celownik | Komu? Czemu? | rokowi | latom |
Biernik | Kogo? Co? | rok | lata |
Narzędnik | Z kim? Z czym? | rokiem | latami |
Miejscownik | O kim? O czym? | roku | latach |
Wołacz | O? | roku! | lata! |
PRZYPADEK | PYTANIE | LICZBA POJEDYNCZA | LICZBA MNOGA |
Mianownik | Kto? Co? | człowiek | ludzie |
Dopełniacz | Kogo? Czego? | człowieka | ludzi |
Celownik | Komu? Czemu? | człowiekowi | ludziom |
Biernik | Kogo? Co? | człowieka | ludzi |
Narzędnik | Z kim? Z czym? | człowiekiem | ludźmi |
Miejscownik | O kim? O czym? | człowieku | ludziach |
Wołacz | O? | człowieku! | ludzie! |
Do tej grupy wyrazów należą rzeczowniki rodzaju nijakiego zakończone na -um, które odmieniają się tylko w liczbie mnogiej.
PRZYPADEK | PYTANIE | LICZBA POJEDYNCZA | LICZBA MNOGA |
Mianownik | Kto? Co? | forum | fora |
Dopełniacz | Kogo? Czego? | forum | forów |
Celownik | Komu? Czemu? | forum | forom |
Biernik | Kogo? Co? | forum | fora |
Narzędnik | Z kim? Z czym? | forum | forami |
Miejscownik | O kim? O czym? | forum | forach |
Wołacz | O? | forum | fora |
PRZYPADEK | PYTANIE | LICZBA POJEDYNCZA | LICZBA MNOGA |
Mianownik | Kto? Co? | akwarium | akwaria |
Dopełniacz | Kogo? Czego? | akwarium | akwariów |
Celownik | Komu? Czemu? | akwarium | akwariom |
Biernik | Kogo? Co? | akwarium | akwaria |
Narzędnik | Z kim? Z czym? | akwarium | akwariami |
Miejscownik | O kim? O czym? | akwarium | akwariach |
Wołacz | O? | akwarium | akwaria |
PRZYPADEK | PYTANIE | LICZBA POJEDYNCZA | LICZBA MNOGA |
Mianownik | Kto? Co? | liceum | licea |
Dopełniacz | Kogo? Czego? | liceum | liceów |
Celownik | Komu? Czemu? | liceum | liceom |
Biernik | Kogo? Co? | liceum | licea |
Narzędnik | Z kim? Z czym? | liceum | liceami |
Miejscownik | O kim? O czym? | liceum | liceach |
Wołacz | O? | liceum | licea |
PRZYPADEK | PYTANIE | LICZBA POJEDYNCZA | LICZBA MNOGA |
Mianownik | Kto? Co? | centrum | centra |
Dopełniacz | Kogo? Czego? | centrum | centrów |
Celownik | Komu? Czemu? | centrum | centrom |
Biernik | Kogo? Co? | centrum | centra |
Narzędnik | Z kim? Z czym? | centrum | centrami |
Miejscownik | O kim? O czym? | centrum | centrach |
Wołacz | O? | centrum | centra |
©2025 All Rights Reserved. NaCoBeZu