Wierszowy Teatrzyk – baw się, ucz i graj!
Na stronie „Wierszowy Teatrzyk” dzieci wkraczają do świata pełnego magii, wyobraźni i wspólnej zabawy. Proste i angażujące wiersze stają się podstawą do tworzenia niezwykłych teatrzyków, które rozwijają kreatywność, pamięć i umiejętności społeczne. To przestrzeń, w której każde dziecko może stać się bohaterem wyjątkowej historii, ucząc się przez zabawę i przełamując swoje bariery. Wspólne odgrywanie ról to nie tylko radość z występowania na scenie, ale także niezapomniana podróż do świata fantazji. Odkryj teatrzyk, który inspiruje i uczy!
Rosół jest smaczny, gdy warzywa są zadbane!
"Warzywa w rosole"
"Warzywa w rosole"
Co w rosole pływa, dzieci, wiecie?
Każde warzywo zdrowe jest na świecie!
Chodźmy razem je poznać wesoło,
Bo każde smakuje nie byle jak, lecz wspaniale w rosole!
Marchewka:
Pomarańczowa, długa i chrupiąca,
W rosole jest słodka, radosna, tańcząca.
Nadaje zupie kolor i smak,
Bez marchewki rosół byłby blady jak fakt!
Pietruszka:
Biała, drobna, choć niezbyt wielka,
Jej smak korzenny – to zupna perełka.
Dodaje aromatu, co kusi w garnku,
I wzmacnia smak każdego ranku!
Seler:
Seler w rosole? Wielki i biały,
Czasem dziwny, ale smak ma wspaniały!
Trochę ostrości, trochę wyrazu,
Dzięki niemu rosół nabiera razu!
Por:
Zielony, białawy, długi jak wąż,
Ma delikatny smak – to nie żaden szał!
Dzięki niemu zupa lekko pachnie,
I w garnku z warzywami rośnie wachlarz smacznie!
Przypalana cebula:
A cebula? Cóż to za hit!
Babcia przypala ją zawsze na szczyt.
Na czarno opieczona, dodaje głębi smaku,
Bez niej rosół byłby mdły – ot, bez wyrazu braku!
Natka pietruszki:
Na koniec garść zielonej natki,
Dodaje koloru, jak zielone kwiatki.
Nie tylko ładnie wygląda w garnku,
Lecz także smacznie krasi zupę, jakby w zielonym szaliku!
Morał:
Więc kiedy rosół zjadasz w talerzu,
Pamiętaj o każdym warzywie w wierszu!
Każde ma swój smak i rolę ważną,
Dzięki nim zupa jest po prostu odważną!
postacie występujące w teatrzyku
Obsada:
- Marchewka (wesoła i skoczna)
- Pietruszka (spokojna, delikatna, pełna korzennego aromatu)
- Seler (duży, biały i trochę tajemniczy)
- Por (długi, trochę nieśmiały, ale pomocny)
- Przypalana Cebula (głęboka, dostojna, z babcinym urokiem)
- Natka Pietruszki (radosna, zielona i lekko szalona)
- Narrator (prowadzi opowieść)
Dodatkowe postacie
Dzieci, które nie odgrywają głównych ról, mogą wcielić się w inne elementy rosołu i kuchni:
- Woda w garnku: Dzieci mogą udawać wodę, machając niebieskimi szarfami lub tkaninami, symbolizując delikatnie bulgoczący rosół.
- Babcia: Postać Babci, która gotuje rosół, przypalając cebulę, może mieć kluczową rolę, wprowadzając tradycyjną atmosferę kuchenną.
- Łyżki i widelce: Dzieci mogą być również „narzędziami” kuchennymi – łyżki, noże i widelce, które pomagają gotować rosół.
- Inne warzywa: Jeśli chcesz, inne dzieci mogą wcielić się w dodatki takie jak liście laurowe, ziele angielskie lub pieprz, które „wpadają” do rosołu, by dodać smaku.
Scenariusz teatrzyku na podstawie wiersza "Warzywa w rosole"
Narrator:
W garnku wielkim, na kuchni starej, Babcia gotuje rosół doskonały. Co w nim pływa? Zobaczmy razem!
(Na scenę wchodzą warzywa – Marchewka, Pietruszka, Seler, Por – każde w swojej charakterystycznej roli.)
Marchewka (skacze po scenie):
Jestem marchewka, słodka i pomarańczowa! Rosół beze mnie – to nuda gotowa!
Narrator:
Marchewka dodaje koloru i radości, ale kogo jeszcze spotkamy w garnku?
Pietruszka (spokojna, dostojna):
Ja jestem pietruszka, choć mała, wnoszę korzenny smak. Może nie jestem wielka, ale w rosole – mam wielki znak!
Seler (wchodzi na scenę, pokazując swoją wielkość):
A ja seler – wielki i biały, dodam zupie ostrości i siły całej!
Narrator:
Ale co to za zapach? To por!
Por (lekko ukryty za warzywami, wchodzi nieśmiało):
Jestem por, delikatny, długi, zielono-biały. Pachnę subtelnie, ale do rosołu pasuję doskonale!
Narrator:
Babcia jednak nie zapomina o ważnym sekrecie…
(Na scenie pojawia się Babcia, która przynosi przypaloną cebulę.)
Babcia:
Cebulę przypalam na czarno, co by rosół głęboki smak miał, jak dawniej za starych czasów!
Przypalana Cebula (dumnie):
To ja – cebula, co dym i smak dodaje, bez mojego pieczenia rosół by miał bladą twarz jak liść bez barwy!
Narrator:
Na koniec natka pietruszki dołącza, by dodać koloru!
Natka Pietruszki (wesoło):
Ja jestem zielona i pachnąca, dodam życia rosołowi, jestem w garnku zawsze tańcząca!
Trzy różne zakończenia do teatrzyku
Poniżej znajdują się trzy różne przykładowe zakończenia do teatrzyku „Warzywa w rosole”. Każde z nich oferuje inny finał historii, dostosowany do różnych preferencji i nastroju dzieci. Wybierz to, które najbardziej przypadnie do gustu małym aktorom, lub zaproponuj dzieciom, aby same zdecydowały, jak zakończy się ich przygoda!
Spróbujcie również samodzielnie ułożyć swoje zakończenie lub pozwólcie ponieść się wyobraźni, tworząc zupełnie nową historię. Powodzenia, mali aktorzy!
Zakończenie 1: Rosół gotowy!
Narrator:
Po długim gotowaniu rosół jest gotowy. Każde warzywo dało coś od siebie, a Babcia dodała tradycyjny smak. Wszyscy zasiadają do stołu, gotowi na wielką ucztę!
Wszyscy aktorzy (razem):
Smacznego! Rosół najlepszy, gdy gotują go warzywa i babcia!
Zakończenie 2: Babcia uczy wnuki
Narrator:
Babcia opowiada wnukom, jak ważne są warzywa w rosole. Dzieci uczą się, że każde warzywo ma swoje miejsce i rolę, a gotowanie to prawdziwa sztuka!
Babcia:
Pamiętajcie, dzieci kochane, rosół smaczny, gdy warzywa zadbane!
Zakończenie 3: Rosół na cały świat
Narrator:
Warzywa postanawiają wyruszyć w podróż i nauczyć inne kraje, jak robi się polski rosół. Marchewka, Pietruszka i Cebula stają się kuchennymi ambasadorami!
Marchewka:
Jedziemy w świat, żeby rosół wszędzie smakował tak jak u babci!