Czytelnia – lektury szkolne wyjaśnione tak, jak trzeba

Witaj w naszej czytelni – miejscu, gdzie lektury szkolne stają się prostsze i bardziej zrozumiałe. Znajdziesz tu opracowania książek obowiązkowych i uzupełniających: od krótkich streszczeń po najważniejsze wątki, bohaterów i informacje o autorze. Wśród nich znajduje się także „Dziewczynka z parku Barbara Kosmowska” – poruszająca historia o stracie i przyjaźni, którą warto poznać bliżej.

Wiemy, że nie każda książka szkolna od razu wciąga. Dlatego stworzyliśmy tę sekcję z myślą o dzieciach i młodzieży, które chcą zrozumieć, o co chodzi w lekturze, bez przeskakiwania przez trudne słowa i zawiłe opisy.

Naszym celem jest pokazać, że czytanie może być naprawdę fajne – nawet wtedy, gdy jest „na ocenę”. Wchodź śmiało, wybierz tytuł i zobacz, że to wcale nie musi być takie trudne!

Dziewczynka z parku – droga przez żałobę

Dziewczynka z parku Barbara Kosmowska

Uwaga: przedstawiona na banerze ilustracja została wygenerowana komputerowo wyłącznie w celach edukacyjnych i ma charakter artystycznej interpretacji. Ewentualne podobieństwo do prawdziwego wizerunku autora jest przypadkowe i nie stanowi oficjalnego portretu.

BARBARA KOSMOWSKA "DZIEWCZYNKA Z PARKU"

Wstęp

„Dziewczynka z parku” autorstwa Barbary Kosmowskiej to niezwykle wzruszająca i mądra książka, która w delikatny sposób porusza trudny temat straty, żałoby i radzenia sobie z najtrudniejszymi emocjami. Główną bohaterką jest Andzia, która po nagłej śmierci taty musi na nowo odnaleźć swoje miejsce w świecie.

Kluczowe okaże się dla niej spotkanie w parku z tajemniczym, jeżdżącym na wózku chłopcem – Jeremiaszem. To właśnie ta nowa przyjaźń, oparta na wzajemnym zrozumieniu i wsparciu, pomoże jej oswoić smutek i powoli otworzyć się na radość życia. To piękna opowieść o sile wspomnień, przyjaźni i nadziei, napisana z ogromnym szacunkiem dla dziecięcych uczuć.

Krótko o autorze

Barbara Kosmowska to ceniona polska pisarka, autorka książek dla dzieci, młodzieży i dorosłych. Jej twórczość wyróżnia się niezwykłą empatią, psychologiczną głębią oraz wyjątkową zdolnością mówienia o najtrudniejszych sprawach w sposób prosty, mądry i przystępny.

„Dziewczynka z parku” jest tego doskonałym przykładem – to jedna z jej najbardziej poruszających lektur dla młodszych czytelników, która w nastrojowy i wspierający sposób oswaja z tematem straty.

Dziewczynka z parku Barbara Kosmowska streszczenie

„Tam, gdzie smutek spotyka przyjaźń”

Główną bohaterką książki jest Andzia – dziewczynka, która niedawno straciła ukochanego tatę. Śmierć ojca była dla niej ogromnym ciosem i sprawiła, że wszystko w jej życiu się zmieniło. Andzia nie potrafiła poradzić sobie z emocjami i często zamykała się w sobie. Czuła się samotna i niezrozumiana, a łzy często rozlewały się w niej w środku. Jej mama również była bardzo zasmucona i bezradna, ciągle sprzątając w domu i próbując pozbyć się wspomnień.
 
W parku, do którego Andzia często chodziła z tatą, poznała chłopca o imieniu Jeremiasz. Chociaż początkowo była nieufna i niepewna, czy powierzyć mu swój sekret, z czasem między dziećmi narodziła się szczera przyjaźń. Jeremiasz sam nie miał łatwego życia – chorował na cukrzycę, przez co musiał zmienić szkołę, ponieważ poprzednia nie była przygotowana na jego chorobę. Wcześniej był wyśmiewany i nazywany „maminsynkiem” czy „ciepłą kluchą”. Wychowywali go rodzice, a jego tata często bywał zmęczony po pracy. Mimo że Jeremiasz nie wiedział, co powiedzieć, gdy komuś umiera tata, był dla Andzi niezwykle wyrozumiały i wspierający, doskonale rozumiejąc jej smutek i potrafiąc jej pomóc.
 
Wspólne rozmowy, zabawy i spotkania w parku (karmienie kaczek, ślizganie się na lodzie) sprawiły, że Andzia powoli zaczęła wracać do świata. Opowiadała Jeremiaszowi o swoim tacie, uczyła się, że wspomnienia, nawet te bolesne, są ważne i potrzebne. Zaczęła się uśmiechać, dzielić uczuciami z mamą i wierzyć, że nawet po wielkiej stracie życie może znów być piękne. Nawiązała też nowe przyjaźnie z koleżankami ze szkoły.
 
Książka kończy się nadzieją i optymizmem – Andzia zrozumiała, że tata na zawsze zostanie w jej sercu, symbolizowany przez kowalika, który „woła” ją, dając jej poczucie stałej obecności ojca. Jej mama odzyskuje radość życia, znajdując nową pracę jako ilustratorka, a ich dom znów staje się miejscem pełnym światła i kolorów. Andzia uczy się, że wspomnienia, nawet te trudne, czynią ją „małym bohaterem”, który poradził sobie z kłopotami. Ma przy sobie życzliwych ludzi, takich jak Jeremiasz i inne koleżanki, dzięki którym może iść dalej. Jeremiasz planuje nawet zbudować karmnik dla ptaków, myśląc o tacie Andzi.

Dziewczynka z parku Barbara Kosmowska

Plan wydarzeń

  1. Śmierć taty Andzi – dziewczynka traci ojca, co staje się początkiem jej trudnej drogi przez żałobę.

  2. Zamknięcie się Andzi w sobie – dziewczynka nie potrafi odnaleźć się w nowej rzeczywistości, wycofuje się z codziennych aktywności.

  3. Problemy z rówieśnikami – Andzia doświadcza niezrozumienia ze strony kolegów w szkole.

  4. Spotkanie Jerzyka w parku – poznaje chłopca, który również boryka się z trudnymi emocjami.

  5. Rozwijająca się przyjaźń – Andzia i Jerzyk zaczynają spędzać razem czas, rozmawiają, wspierają się nawzajem.

  6. Wspólne zabawy i rozmowy – dzieci dzielą się swoimi przeżyciami i uczą się patrzeć na świat z nadzieją.

  7. Otwarcie się Andzi na mamę – dziewczynka zaczyna lepiej rozumieć mamę i razem próbują się wspierać.

  8. Wewnętrzna przemiana Andzi – dziewczynka powoli odzyskuje radość życia, uczy się, że wspomnienia nie muszą boleć.

  9. Nowa codzienność – Andzia znajduje spokój i zaczyna akceptować rzeczywistość bez taty, ale z miłością w sercu.

Dziewczynka z parku Barbara Kosmowska

Charakterystyka Andzi

👧 Kim jest Andzia? To główna bohaterka książki – wrażliwa i cicha dziewczynka, której świat rozsypał się po nagłej śmierci ukochanego taty. Jej historia to opowieść o powolnej drodze przez smutek i żałobę do odnalezienia nadziei i radości życia.

💔 W świecie żałoby

  • Wycofana i samotna: Po stracie taty Andzia zamyka się w sobie. Unika kontaktu z rówieśnikami i czuje ból, który „rozlewa się w środku” jako łzy, których nie potrafi wypłakać.

  • Związana z przeszłością: Jej jedynym łącznikiem ze szczęśliwym życiem jest pamięć o tacie. Kluczowy staje się powierzony przez niego „sekret” kowalika – ptaka, który ma być znakiem jego stałej obecności.

  • Dojrzała ponad wiek: Mimo własnego cierpienia, Andzia martwi się o mamę. Stara się ją pocieszać i wspierać, czując się czasem „jak mama swojej mamy”.

🤝 Uzdrawiająca siła przyjaźni

  • Spotkanie z Jeremiaszem: Przełomem w jej życiu jest przyjaźń z nowo poznanym w parku chłopcem.

  • Otwarcie na emocje: To właśnie dzięki delikatności i poczuciu humoru Jeremiasza Andzia po raz pierwszy od dawna szczerze się śmieje. Stopniowo zaczyna mówić o swoich uczuciach i wspomnieniach.

  • Przełamanie sekretu: Powierzenie Jeremiaszowi tajemnicy kowalika jest dla niej kluczowym momentem w procesie oswajania straty i powrotu do świata.

🎨 Talenty i pasje

  • Wrażliwość artystyczna: Andzia jest bardzo utalentowana plastycznie – potrafi „narysować wszystko tak, jak by to nie był wcale rysunek”.

  • Miłość do przyrody: Od taty, który był faunistą, odziedziczyła wielką wiedzę i miłość do natury, a w szczególności do ptaków.

☀️ Powrót do radości Dzięki przyjaźni Andzia odzyskuje nadzieję. Zaczyna inicjować spotkania, nawiązuje nowe relacje z koleżankami i patrzy w przyszłość z optymizmem. Rozumie, że tata na zawsze pozostanie w jej sercu, a ona może iść dalej, otoczona życzliwymi ludźmi.

Charakterystyka Jeremiasza

Jeremiasz (Jerzyk) to kluczowa postać w książce i najlepszy przyjaciel Andzi. To niezwykle dojrzały i wrażliwy chłopiec, który mimo własnych problemów, staje się dla niej największym wsparciem w przeżywaniu żałoby.

Oto jego najważniejsze cechy:

  • Dojrzały i empatyczny Jeremiasz, jak na swój wiek, jest niezwykle dojrzały emocjonalnie. Doskonale rozumie smutek Andzi, nie zadaje zbędnych pytań i cierpliwie czeka, aż dziewczynka sama zechce mu zaufać. Jego empatia objawia się w małych, mądrych gestach – potrafi milczeć razem z nią, ale też rozśmieszyć ją w odpowiednim momencie. Chęć ofiarowania jej swojego psa, Tango, jest dowodem jego wielkiego serca.
  • Bystry i z poczuciem humoru Jest inteligentnym i spostrzegawczym chłopcem, który szybko orientuje się, że Andzia potrzebuje przyjaciela. Ma także wspaniałe poczucie humoru, którym potrafi przełamać lody i wywołać pierwszy od dawna uśmiech na twarzy Andzi, na przykład poprzez swoje zabawne wygłupy na lodzie.
  • Sam również doświadczył trudności Jego wrażliwość bierze się także z własnych, trudnych doświadczeń. Jeremiasz choruje na cukrzycę i z powodu braku zrozumienia w poprzedniej szkole spotykały go przykrości. Te przeżycia uczyniły go bardziej wyrozumiałym dla problemów i smutku innych osób.
  • Kluczowa rola w życiu Andzi To właśnie dzięki Jeremiaszowi Andzia powoli odzyskuje radość życia. Jego nienachalna obecność, zrozumienie i przyjaźń pomagają jej oswoić stratę i na nowo otworzyć się na świat.

Dziewczynka z parku Barbara Kosmowska
- Problematyka i motywy literackie

💔 Motyw straty i żałoby

  • Morał: Strata jest bolesna, ale jest też naturalną częścią życia. Przeżywanie żałoby wymaga czasu, cierpliwości i wsparcia bliskich.

  • Cytat z książki: ☁️… „Czasami bardzo tęsknię za moim tatą. – Andzia spojrzała w korony drzew – i wtedy tu przychodzę.”

🤝 Motyw przyjaźni i wsparcia

  • Morał: Prawdziwa przyjaźń jest bezcenna. Daje siłę, poczucie bezpieczeństwa i nadzieję nawet w najtrudniejszych chwilach.

  • Cytat z książki: ☁️… „Jeremiasz zamilkł, bo wiedział, że czasami coś małego i kłującego trzeba po prostu przemilczeć.”

📸 Motyw wspomnień jako źródła siły

  • Morał: Wspomnienia są mostem, który łączy nas z tymi, którzy odeszli. Warto je pielęgnować, bo nawet te bolesne, z czasem stają się cennym skarbem.

  • Cytat z książki: ☁️… „Nie sprzedajemy naszego samochodu. – oświadczyła mama. – Zostaje z nami. I wspomnienia… One też zostają. […] Czy wszystkie wspomnienia są potrzebne? Nawet te, które bolą? – Andzia spojrzała mamie w oczy. Miały więcej światła i więcej kolorów niż przez całe ostatnie pół roku.”

👨‍👩‍👧 Motyw rodziny w trudnych chwilach

  • Morał: Rodzina jest najważniejszą ostoją. Nawet w obliczu wielkiej tragedii, wzajemna troska i bycie razem pomagają przetrwać najgorsze momenty.

  • Cytat z książki: ☁️… „Bardzo się staram, żeby było… jak dawniej.”

☀️ Motyw odradzającej się radości życia

  • Morał: Smutek nie trwa wiecznie. Nadzieja i radość potrafią wrócić, często w najmniejszych, nieoczekiwanych momentach i gestach.

  • Cytaty z książki:

    • ☁️… „Gdy zdarzało mu się upaść, Andzia wybuchała szczerym śmiechem.”

    • ☁️… „Zadzierali wysoko głowy i śmiali się, gdy wiatr strącał z wysoka sypki śnieg na ich twarze.”

Dziewczynka z parku Barbara Kosmowska

🧾 Podsumowanie

„Dziewczynka z parku” Barbary Kosmowskiej to niezwykle ciepła i poruszająca opowieść, która w subtelny sposób uczy, jak radzić sobie ze stratą. Książka podkreśla rolę wspomnień, przyjaźni, wsparcia rodziny i wewnętrznej siły.

To doskonała lektura nie tylko dla dzieci w żałobie, ale także dla wszystkich, którzy chcą lepiej rozumieć emocje – swoje i innych.

Dziewczynka z parku Barbara Kosmowska –
– porozmawiajmy o ważnych sprawach

Tematy do rozmów z dziećmi po lekturze

„Dziewczynka z parku” to książka, która otwiera serca i pozwala rozmawiać o najtrudniejszych uczuciach – o stracie, smutku, ale też o niezwykłej sile przyjaźni i nadziei.

● Dlaczego Andzia na początku książki unikała rozmów o tacie i chowała swój smutek głęboko w sobie?

➤ Porozmawiajcie o tym, że każdy ma prawo przeżywać smutek na swój własny sposób. Czy zawsze trzeba być wesołym i uśmiechniętym? Dlaczego ważne jest, by dać sobie i innym czas na przeżycie trudnych emocji?

● W jaki sposób Jeremiasz pomógł Andzi, chociaż sam nie do końca wiedział, co powiedzieć w tak trudnej sytuacji?

➤ Zastanówcie się, czy w trudnych chwilach ważniejsze są mądre rady, czy po prostu bycie obok drugiej osoby. Jak możemy wspierać kogoś, kto jest smutny, nawet jeśli nie znamy idealnych słów pocieszenia?

● Zarówno Andzia, jak i jej mama były bardzo smutne. Dlaczego tak trudno było im na początku ze sobą o tym rozmawiać?

➤ Porozmawiajcie o tym, jak ważna jest szczera rozmowa w rodzinie, zwłaszcza gdy dzieje się coś złego. Co, waszym zdaniem, pomogło mamie i Andzi na nowo się do siebie zbliżyć?

● Dlaczego park i wspomnienia związane z tatą były dla Andzi tak ważne, nawet jeśli czasem sprawiały ból?

➤ Zastanówcie się, czy mamy takie swoje miejsca lub pamiątki, które kojarzą nam się z miłymi chwilami lub osobami. Dlaczego pielęgnowanie dobrych wspomnień o tych, którzy odeszli, jest takie cenne?

● Jak zmieniła się Andzia od początku do końca książki?

➤ Porozmawiajcie o jej przemianie – od zamkniętej w sobie i smutnej dziewczynki do kogoś, kto potrafi znów się śmiać i nawiązywać przyjaźnie. Co, waszym zdaniem, było dla niej najważniejszą lekcją w tej historii?

Dziewczynka z parku Barbara Kosmowska –
– porozmawiajmy o ważnych sprawach

🎨 Zabawy plastyczne i kreatywne

Zabawy po lekturze „Dziewczynki z parku” powinny być okazją do wyrażenia uczuć, rozmowy o wspomnieniach i celebrowania przyjaźni.

1. Nasz ptak pamięci – Kowalik Nadziei ➤ Nawiązując do kluczowego symbolu w książce, dzieci tworzą własnego ptaszka-opiekuna. Mogą go ulepić z plasteliny, masy solnej lub stworzyć z papieru, doklejając skrzydełka i ogon. Każdy ptak może symbolizować miłe wspomnienie lub bliską osobę. To ćwiczenie pomaga zrozumieć, że pamięć o kimś może być trwałym i pięknym znakiem.

2. Pudełko wspomnień – Skarby Serca

➤ Dzieci ozdabiają małe pudełko (np. po zapałkach lub herbacie), które stanie się ich osobistym „pudełkiem wspomnień”. Do środka mogą włożyć narysowany na małej karteczce uśmiech, zapisane jedno miłe słowo, znaleziony na podwórku ładny kamyk lub listek. Zabawa uczy, że warto kolekcjonować dobre chwile i że wspomnienia to nasze cenne skarby.

3. Park Czterech Pór Roku – od zimy do wiosny

➤ Dzieci, pracując w grupach na dużym arkuszu papieru, tworzą obraz parku. Dzielą go na dwie części: „zimową” i „wiosenną”. Po stronie zimowej używają chłodnych barw, rysują gołe drzewa i pustkę, symbolizując smutek Andzi. Po stronie wiosennej używają żywych kolorów, dorysowują kwiaty, liście na drzewach i dwie roześmiane postacie – Andzię i Jeremiasza. Praca wizualizuje proces przechodzenia od smutku do radości.

4. Karmnik dla przyjaciół – gest troski

➤ Zainspirowani pomysłem Jeremiasza, dzieci mogą stworzyć prosty karmnik dla ptaków z materiałów z recyklingu (np. z dużej plastikowej butelki lub kartonu po mleku). Wspólne tworzenie karmnika to lekcja empatii i troski o mniejsze istoty, a także piękny sposób na uczczenie pamięci o kimś bliskim poprzez dobry uczynek.

5. Dłonie przyjaźni

➤ Dzieci w parach odrysowują swoje dłonie na kartce, a następnie je wycinają. Sklejają je ze sobą tak, by wyglądały jak w uścisku. Na złączonych dłoniach mogą napisać słowa, które kojarzą im się z dobrą przyjaźnią, np. „wsparcie”, „zaufanie”, „pomoc”, „uśmiech”. To proste ćwiczenie, które podkreśla uzdrawiającą moc przyjaźni.