Ta strona korzysta z ciasteczek, aby zapewnić Ci najlepszą możliwą obsługę. Informacje o ciasteczkach są przechowywane w przeglądarce i wykonują funkcje takie jak rozpoznawanie Cię po powrocie na naszą stronę internetową i pomaganie naszemu zespołowi w zrozumieniu, które sekcje witryny są dla Ciebie najbardziej interesujące i przydatne.
JĘZYK POLSKI KLASA VI JAK UROZMAICIĆ WYPOWIEDŹ TWÓRCZĄ?
CO TO JEST WYPOWIEDŹ TWÓRCZA?
Wypowiedź twórcza to forma wyrażania siebie, w której twórca używa swojej wyobraźni i kreatywności. Może to obejmować różne dziedziny, takie jak literatura, sztuki wizualne, muzyka czy film. Wypowiedź twórcza jest sposobem wyrażania oryginalnych pomysłów i emocji, które nie tylko wyrażają coś, ale także inspirują i przekazują coś nowego innym ludziom. Jest to proces, który wymaga od twórcy zaangażowania, pracy i eksperymentowania, a także zdolności do myślenia abstrakcyjnego i spojrzenia na świat w inny sposób.
Wypowiedź twórcza może mieć wiele form, takich jak:
– wiersze,
– obrazy,
– rzeźby,
– melodie muzyczne,
– scenariusze filmowe,
– choreografia i wiele innych.
Dzieła twórcze mają moc wpływania na ludzi, pobudzając ich wyobraźnię, emocje i refleksje.
Wypowiedź twórcza to również opowiadanie, w którym można przedstawić całkowicie wymyślone wydarzenia, jak i tekst odwołujący się do treści lektury. Można wymyślić dalszy ciąg przygód znanych bohaterów lub zupełnie nową historię z ich udziałem. Należy pamiętać, by wykazać się bardzo dobrą znajomością opisywanej postaci i nie przypisywać im cech, których nie mają.
JAK UROZMAICIĆ WYPOWIEDŹ TWÓRCZĄ?
- Należy przygotować plan pracy, w którym musi być ustalony moment, kiedy będzie wprowadzony zwrot akcji i które wydarzenie będzie punktem kulminacyjnym w wypracowaniu
- Już we wstępie można wprowadzić czytelnika w odpowiedni nastrój opisując miejsce, czas zdarzeń oraz towarzyszące bohaterom uczucia
- Należy uwzględnić elementy charakterystyki postaci (opisują bohatera lektury trzeba wykazać się znajomością jego cech)
- Należy pamiętać o szczegółach wplatając w tekst opisy postaci i ich przeżyć wewnętrznych, opisy miejsc lub przedmiotów. Taka praca będzie ciekawa i odbiorca z zaciekawieniem będzie chciał czytać dalej.
- Jeśli chcemy, aby przyspieszyć tempo akcji używamy krótki zdań pojedynczych np. Nie rozglądali się., albo czasowników oznaczających ruch np. podskoczył
- Nie zapominać o wyrazach wskazujących następstwo czasu np. potem, po chwili
- Stosować słowa wprowadzające element zaskoczenia np. niespodziewanie
- Można wprowadzić wykrzyknienia np. Istny raj na ziemi!
- Wzbogacać opowiadanie cytatami i dialogami
- W zakończeniu dobrze jest posłużyć się peuntą (dzięki niej w zaskakujący sposób podsumowane będzie opowiadanie i będzie zaprezentowana własna ocena wydarzeń; można też przedstawić refleksję)
CO TO JEST PUENTA?
To krótkie, trafne, często dowcipne podsumowanie wypowiedzi lub utworu literackiego.
JAK UROZMAICIĆ WYPOWIEDŹ TWÓRCZĄ? OPIS SZERSZY
Oto kilka sposobów, jak urozmaicić wypowiedź twórczą dotyczącą wymyślonej historii, która odwołuje się do lektury:
Wykorzystaj motywy i postacie z lektury: Zastanów się, czy istnieją postacie, wątki lub motywy z lektury, które możesz włączyć do swojej historii. Możesz zmodyfikować ich cechy, rozwinięcie wątków lub dodać nowe aspekty, aby wprowadzić odrobinę niespodzianki i oryginalności.
Stwórz alternatywną rzeczywistość: Wyobraź sobie, że historia lektury toczy się w innej rzeczywistości. Możesz zmienić czas, miejsce lub kontekst, w którym osadzona jest Twoja historia. To pomoże Ci wprowadzić nowe perspektywy i wątki do fabuły.
Pomyśl o drugiej stronie historii: Skoncentruj się na postaciach lub wydarzeniach, które nie zostały szczegółowo opisane w lekturze. Odtwórz je i podziel się nową perspektywą na znane wątki. To może być również dobra okazja, aby badać motywy lub konflikty, które pozostały niewyjaśnione.
Zmień narrację: Zamiast trzymać się oryginalnego sposobu narracji z lektury, spróbuj zmienić perspektywę narracyjną. Jeśli oryginalna historia była narratorem w pierwszej osobie, może spróbuj przejść na narrację w trzeciej osobie. Albo zmień narrację na formę listu, dziennika lub opowiadania epistolarnego.
Co to znaczy opowiadanie episolarne?
Opowiadanie epistolarne to forma narracji, w której historia jest przedstawiana w formie listów, dzienników lub innych rodzajów pisemnej korespondencji między postaciami. W opowiadaniu epistolarnym czytelnik otrzymuje wgląd w myśli, emocje i wydarzenia poprzez samodzielne nagrania bohaterów.
Ta forma narracji pozwala na intymne poznanie postaci, ponieważ listy lub wpisy dziennika często zawierają ich prywatne refleksje i przeżycia. Opowiadanie epistolarne może ukazywać dialogi i interakcje między postaciami, podkreślając tym samym ich relacje i rozwijając intrygę.
Istnieje wiele znanych opowiadań epistolarnych w literaturze, takich jak „Lśnienie” Stephena Kinga lub „Dracula” Brama Stokera, gdzie fabuła jest przedstawiana poprzez wymianę listów i dzienników między różnymi postaciami.
Opowiadanie epistolarne pozwala na lepsze zrozumienie myśli, uczuć i motywacji postaci, a także dodaje element autentyczności i intymności do opowieści.
Dodaj nowe elementy: Poszukaj innych gatunków literackich, które możesz połączyć z historią lektury. Na przykład, jeśli lektura jest powieścią kryminalną, możesz dodać elementy fantastyki, romansu lub science fiction, aby nadać historii nowego wymiaru.
PAMIĘTAJ, ŻE… twórczość to Twoja szansa na wykorzystanie wyobraźni i kreatywności, aby stworzyć coś nowego i wyjątkowego. Nie bój się eksperymentować i odwracać utarte schematy – to właśnie tworzy wypowiedź twórczą.